Fleur op avontuur in Suomi!

Geef Fleur extra fotoruimte kado!
Home / Welcome in Mampong

Welcome in Mampong

10 sep. 2011
🇬🇭 vanuit Ghana

Hellooooo,

Daar ben ik weer en dit keer vanuit Mampong, waar ik de rest van de twee maanden verblijf! Ik heb de afgelopen dagen weer heel wat meegemaakt! Ik heb met de introweek nog drum en danslessen gehad, wat erg leuk was en ik ben naar de markten van Accra geweest! Nou ik kan je vertellen dat het daar hele andere markten zijn dan in Nederland. Ten eerste zijn ze veel groter, ten tweede zijn er hele andere producten te koop en als laatste is het veel viezer! Je kon er hele grote levende slakken kopen, afgehakte varkenspoten, allerlei vissen met allees er nog aan en levende krabben en kwallen en alles was omringd door vliegen en vreemde luchtjes! Op de markt ben ik voor het eerst aangesproken voor obruni, dat betekent blanke en word meestal door de kindertjes naar je geroepen! Veel mensen waren erg enthousiast als ze ons zagen, maar niet iedereen, zo kregen een vrijwilliger en ik een gebaar met een mes en im going to kill you naar ons hoofd! Dit was dus wel even schrikken. Ook twee kindertjes die de heletijd met ons mee bleven lopen en heel leuk en lief op de foto wilde, maar eigenlijk gewoon aan het wachten waren tot we ze geld gaven! Nou goed vrijdag ben ik toen op de bus gezet richting Kumasi, de grootste stad na Accra, samen met zes andere vrijwilligers. We moesten om kwartvoor vijf klaar staan en vertrokken uiteindelijk om zes uur met de bus, dat was me nogal een reis! 6 uur lang over ongeasfalteerde wegen waar iedereen langs elkaar heen rijd aan de linker en rechter kant en alleen maar krottenwijken te zien en vervallen gebouwen. Na deze reis besefte ik toch wel dat ik in Ghana zit, het was zeker niet makkelijk! Na een rondleiding in Kumasi werd ik opgehaald door mijn gastgezin, iedereen was mee! Ik heb een echte big mamma met een sikje, hahaha! Ze waren erg enthousiast en in de taxi zat ik meteen bedolven onder de kindertjes die als maar aan me zaten en tegen me aan het praten waren! Halverwege de reis wilden ze nog even schoenen kopen bij de schoenen winkel, een berg schoenen op de straat. Dit duurde dan ook wat langer dan wij over schoenenkopen doen, zelfs als ik schoenen koop gaat het nog sneller, een uur later reden we verder en om zeven uur kwam ik aan in Mampong. Nou op dat moment zat ik er wel even doorheen, ik was erg moe en heb veel in me op moeten nemen en kon alleen maar huilen, ik heb snel wat gegeten en me gewassen en ben toen naar bed gegeaan. Midden in de nacht rond drie uur werd ik wakker van een bewegend kussen en toen ik hem optilde schoot er een muis achter me bed, nou ik kon mijn gil toch echt niet inhouden en ben met een sprong uit me bed gegaan! Nadat ik een beetje bij was gekomen, ik heb eerst vijf minuten in de kamer gestaan, ben ik bij me bed gaan kijken en schoot de muis de kast in, de vader heeft toen gezorgd dat de kast helemaal dicht was en toen ben ik doodsbang maar weer me bed ingekropen! Echt een verschrikkelijke nacht was het!
Vandaag ben ik meteen mee geweest naar een bruiloft met Mavis de moeder, naja meerdere bruiloften tegelijk, wel 5 paar. Het was erg overweldigend en heel vrolijk, iedereen was erg mooi gekleed. Wat wel erg apart was, was dat achter mij gewoon een vrouw bezig was met borstvoeding en naast mij zat de moeder Mavis, gewoon te bellen tijdens de bruiloft en continue liepen er mensen in en uit, niet echt een rustige mis dus!
Ik had gister ook nog cadeautjes gegeven aan mijn gezin en ze waren er zo blij mee. Het oudste meisje, Rejoice had tegen mij gezegd: God bless you. Ik moet zeggen dat ik daar wel even stil van werd! Continue willen de kinderen aandacht van je en met je spelen wat opzich heel leuk is, maar af en toe is het wel om gek van te worden, nu zijn er ook nog eens twee nichtjes aan het logeren, dus ik hoop dat het als ze weg zijn wel wat rustiger word!
Op dit moment verlang ik erg naar thuis, maar ik denk dat als ik vanaf maandag bezig ben in het weeshuis, het wel weer een stuk beter gaat, teminste dat hoop ik..
Heel veel dikke kussen!

Reacties

Reacties

Evelien
10 sep. 2011, 20:11

Lieverd, wat een belevenissen! En wat beschrijf je het duidelijk, ik zie het helemaal voor me, net alsof ik erbij ben! Je bent heel dapper een groot avontuur begonnen in een vreemde wereld met vreemde mensen en vreemde gewoonten; een potje huilen is dan juist goed om je gevoelens te luchten. Dus als je die behoefte hebt: gewoon doen! En daarna weer genieten van alles wat je pad kruist! Succes!! Dikke kus van mij en de mannen!

Maartje
10 sep. 2011, 20:38

He lieve fleur! Wat een super leuk verhaal heb je weer geschreven. Ik kijk eigenlijk haast iedere dag wel of je nog een nieuw verhaaltje geschreven hebt, ik vind het zo ontzettend leuk wat je allemaal schrijft. Als ik mijn examen (hopelijk) gehaald heb, dan ga ik eens kijken of dat ook niet iets voor mij is.. Maar dan wil ik wel eerst even jou verhaal afwachten natuurlijk! Ik vind je schrijfstijl ook zo leuk, ik zie soms helemaal voor me hoe dat gaat bij jou. Heb je nog steeds lekker weer? Hier was het vandaag ook 25 graden, maar het gaat zo wel weer onweren. Doe voorzichtig en ik weet zeker als je aan het werk bent vanaf maandag dat het dan stukke beter zal gaan want dan is je dag opgevuld en ben je met andere mensen in contact en al die lieve kleine negertjes natuurlijk, haha!

Dikke kus van hier, xxx

Helma
11 sep. 2011, 14:31

Hé Fleur,
Uren in een bus...een markt in Ghana bezoeken...schoenen kopen...naar een aantal bruiloften tegelijk...een gastgezin...drukke kinderen... en dan tot slot een muis in je bed!!! Het enige wat je dan te doen staat is even een potje onbedaarlijk huilen.
Maar.... (ja, want er altijd een maar)... jij gaat het helemaal maken daar!!!
Gegarandeerd... en zie dit berichtje maar als een zakdoek en een knuffel op afstand.
XXX dag dappere meid!
Helma.

Brigitta
11 sep. 2011, 15:23

Zo dan Fleur, jij heb een heftig week achter de rug.
Heb je het even moeilijk, schrijf het even van je af. Niet hier maar in een dagboek, met het nalezen zul je zien dat wat je mee maakt, ze je dat nooit meer afnemen.
Ook al is het soms moeilijk en eenzaam.

Meid, hou je sterk, al je lezers zijn bij je in gedachten.

Liefs Brigitta

mama Marion
11 sep. 2011, 16:12

Heerlijk meis dat er dan ook nog telefoon is en je gisteravond lekker even met ons kon bellen. Je ziet aan de reacties dat iedereen je steunt. Ook ik heb vandaag regelmatig mijn steunende gedachten naar jou gestuurd. Ben benieuwd naar je ervaringen in de kerk vandaag en morgen in het weeshuis.

Dorien Toor
12 sep. 2011, 22:01

Hee lieve Fleur,

Ik heb via Lot ook je website gekregen, ben zo benieuwd wat je allemaal beleefd. En jeetje, wat jij beleeft in een paar dagen! Tis nogal wat!

Het is heel normaal dat het je soms teveel wordt en dat je ups en downs hebt tijdens zo'n reis hè meis, en daar leer je juist weer super veel van en word je heel sterk van! Dat is vast lastig te bedenken als je even in een dip zit, maar als je er dan weer uit bent heb je het tóch weer mooi overleefd!

Probeer wel wat rustmomenten te pakken soms hè, om al die indrukken een plekje te geven! Ik vind je nu al super stoer!

Dikke knuffel van je oppas die je alláng niet meer nodig hebt :)

{{ reactie.poster_name }}
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Laatste verhalen

Alle reisverhalen

Laatste reacties

Meer reacties

Laatste foto's

Onverwachts weekje met Bente

Blijf op de hoogte!

Laat je e-mail achter en ik stuur je een mailtje als ik een nieuw verhaal of nieuwe foto's op de site heb gezet.

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ mailingForm.errorMessage }}
Je bent nu aangemeld voor de mailinglijst!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active