Hallo lieve mensen,

Sorry dat ik jullie zo lang heb moeten laten wachten op weer een verhaaltje van mij, jullie zaten vast elke avond te wachten op een melding van mijn blog. Haha nee ik heb wel gemerkt dat het leven bij jullie ook gewoon doorgaat.

Op dit moment ben ik echt gesetteld in Tampere. Twee weken geleden had ik even een heimwee moment, ook omdat er zoveel gedoe was met mijn vakken en ik totaal om moest schakelen naar een ander intressegebied, maar ook omdat al die nieuwigheden me even teveel werden. Gelukkig is daar de fantastische uitvinding genaamd Skype en heb ik lekker veel met mijn mammie, pappie en zussen geskyped. Oh en Guido ook natuurlijk! Gelukkig heeft de heimwee niet lang geduurd en ben ik nu weer helemaal happy.

Aangezien het drie weken geleden is moet ik even terug denken wat ik allemaal gedaan heb. Gelukkig ben ik totaal geen ondernemend type die er van houdt om lekker op stap te gaan en van alles en nog wat te gaan doen. Wat wel makkelijk is is dat ik net een chinees ben die bijna overal een foto van maakt, dus aan de hand daarvan kan ik jullie als nog goed op de hoogte houden.

Ohja Helsinki is de eerste onderneming van de afgelopen weken. Met een groepje van 10 mensen zijn we op 24 januari naar Helsinki gegaan met de bus. We vertrokken vroeg in de ochtend, zodat we de hele dag de tijd hadden. Het weer was niet heel mooi, maar het was in ieder geval droog. Aan de hand van mijn gids over Finland hebben we een wandel tocht gemaakt lang alle sights van de stad. We hebben verschillende kerken bekeken, de universiteit, het uitzicht op zee en heel veel mooie gebouwen. Daarnaast zijn we naar Sveaborg gegaan, een eilandje waar je met de pond naartoe kan en hebben daar kunnen genieten van prachtig uitzicht en het hof van een oud kasteel.

Verder ben ik op de eerste maandag van februari naar een markt geweest, wat elke eerste maandag van de maand op het stadsplein staat. Hier verkochten ze van alles: schapenwollen sokken, schapenwollen truien, schapenwollen handschoenen en dat soort dingen. Ook verkochten ze lingonberry wat een finse bes is en wat ze hier eten bij sauteed reindeer.

Op 3 februari zijn we met een groepje van 9 personen naar een skigebied gegaan, naja eigenlijk 1 berg met 5 afdalingen, maar mij hoor je niet klagen. Hier hebben we heerlijk een paar uurtjes geskied en genoten van warme chocolademelk. Het gekke was dat er echt maar één berg was en dat je als uitzicht eigenlijk weer een vlak stuk land zag met heel veel bomen.

De laatste twee weken van Januari waren hier in Finland erg grauw, we hebben twee weken geen zonnenstraal gezien, maar gelukkig afgelopen vrijdag scheen de zon. Ik heb gemerkt dat de zon toch wel echt invloed heeft op hoe je je voelt. Dat heeft ook vast invloed gehad op mijn heimwee (haha grapje).

Het hoogtepunt van de afgelopen week was voor mij toch wel de kookles waarin ik een vis heb ontleed. Ik heb van Sammi de kok geleerd hoe je een aal moet ontleden en bereiden. Dit was een hele aparte ervaring, maar ik kon er beter tegen dan ik dacht. Wel smaakte de vis iets minder lekker moet ik zeggen.

Verder heb ik tijdens die les ook Rudolph opgegeten, dus ik denk dat ik volgend jaar geen cadeautjes krijg met kerst. Misschien laat ik als ik in Lapland ben wel een briefje achter met mijn oprechte excuses en geef hem mijn Lukas (knuffelrendier die Guido 5 maanden vervangd). Goed, ik zal niet te ver afdwalen (ik merk dat ik lekker op dreef ben haha). Rendier was een aparte smaak, ik vond het een soort gehaktbal smaak hebben met een beetje wild.

Afgelopen weekend ben ik naar een Finse punk band geweest. Pää Kii heet de band, voor degene die geintresseerd zijn. Het was een hele bijzondere ervaring. Iedereen was heel enthousiast en heel wild aan het dansen en er was een mosh pit (wikipedia:mini-moshpit. Moshen (of ook wel slamdance of slamming genoemd) is tijdens een hardrock-, punk- of metalconcert in de pit wild om zich heen slaan.edereen dans en duwt tegen elkaar aan). Ik als kleine meid heb me daar verstandig buitengehouden en vanaf de zijkant toegekeken. Op het einde toen ik even niet keek stond de zanger van de band ook in eens in zijn naakie met alleen een gitaar ervoor. Wat zal ik zeggen Finnen zijn heel terughoudend overdag, maar wanneer de avond komt, dan herken je ze niet meer terug.

Met het mooie weer zijn we ook nog naar de skybar en een toren op een berg in pykkintori geweest. Natuurlijk heb ik daar heel veel foto's gemaakt, want je had echt prachtig uitzicht met de zon erbij. En niet te vergeten de beste donuts ever!

Over eten gesproken, gisteren heb ik bij een bekend restaurant hot wings gegeten (kippen vleugeltjes), omdat het de beste van Tampere schijnen te zijn. Het was voor mij iets te heet en te vet, maar ik heb het geprobeerd.

Ik blijf me nog steeds verbazen over wat een magisch gevoel de sneeuw en het ijs mij elke keer geeft. Het klinkt een beetje afgezaagd misschien, maar het voelt wel echt als een winterwonderland.

Ik zat laatst te denken over sneeuw en op de één of andere manier kwam ik bij de vergelijking met het proces van going abroad. Oke het is een hele filosofische gedachten, maar ik ga het toch met jullie delen, omdat ik het stiekem gewoon heel goed vond gevonden.

Eigenlijk is het net als de sneeuwval. Wanneer er een nieuw dik pak sneeuw valt is alles prachtig wit en vers en verfrissend en je wilt eigenlijk alleen maar zoveel mogelijk door de sneeuw lopen en sneeuwpoppen bouwen en slee rijden. Maar wanneer de sneeuw gaat dooien zie je opeens een hele andere kant, de grauwe en saaie kant die je doet terug verlangen naar het dikke pak sneeuw.

Net als dat je voor het eerst de nieuwe stad ziet waar je 5 maanden gaat wonen en alles bijzonder vind en speciaal en je wilt alles doen, maar dan na vier weken ga je een andere kant zien en begin je je te ergeren aan dingen en dingen van thuis te missen.

Gelukkig sneeuwt het bijna altijd in Finland en hoef ik niet vaak de grauwe straaten van Tampere te zien. Hopelijk helpt dat ook voor mijn gevoel haha.

Nou volgens mij hebben jullie wel weer even genoeg leesvoer. Het volgende verhaal komt na mijn avontuur in Lapland en het weekend met mijn lieve familie in Tampere. Ik kan niet wachten om dit met jullie te delen!

Heel veel dikke kussen van mij en tot de volgende keer maar weer.

ps. ik geniet van jullie leuke berichtjes, dankjulliewel!